Letra orixinal de 1890
- Que din os rumorosos
- Na costa verdecente,
- Ó rayo trasparente,
- Do prácido luar...?
- Que din as altas copas
- D'escuro arume arpado,
- Co seu ben compasado,
- Monótono fungar...?
- Do teu verdor cingido,
- É de benígnos astros,
- Confin dos verdes castros,
- E valeroso clán,
- Non dés a esquecemento,
- Da injuria o rudo encono;
- Despérta do teu sono,
- Fogar de Breogán.
- Os boos e generosos,
- A nosa voz entenden;
- E con arroubo atenden,
- O noso rouco son;
- Mas, sós os ignorantes,
- E férridos e duros,
- Imbéciles e escuros
- No-nos entenden, non.
- Os tempos son chegados,
- Dos bardos das edades,
- Q'as vosas vaguedades,
- Cumprido fin terán;
- Pois donde quer gigante,
- A nosa voz pregóa,
- A redenzón da bóa
- Nazón de Breogán.
- Que din os rumorosos
- na costa verdecente,
- ao raio transparente
- do prácido luar?
- Que din as altas copas
- de escuro arume arpado
- co seu ben compasado
- monótono fungar?
- Do teu verdor cinguido
- e de benignos astros,
- confín dos verdes castros
- e valeroso chan,
- non des a esquecemento
- da inxuria o rudo encono;
- desperta do teu sono
- fogar de Breogán.
- Os bos e xenerosos
- a nosa voz entenden
- e con arroubo atenden
- o noso ronco son,
- mais sóo os iñorantes
- e féridos e duros,
- imbéciles e escuros
- non nos entenden, non.
- Os tempos son chegados
- dos bardos das edades
- que as vosas vaguedades
- cumprido fin terán;
- pois, donde quer, xigante
- a nosa voz pregoa
- a redenzón da boa
- nazón de Breogán.
- CLIQUE AQUI E OUÇA
- OUÇA TAMBÉM: MARCHA REAL GALEGAPARTITURA DA MARCHA
Nenhum comentário:
Postar um comentário